La Source, ook wel de haarspeld van La Source genoemd, is de eerste moeilijkheid die men na de start tegenkomt. Deze bocht, in U-vorm getekend, is meteen de traagste van het circuit. De plaats dankt zijn naam aan de verschillende waterbronnen die in de regio, en dan voornamelijk op het grondgebied van Spa, te vinden zijn.
L’Eau Rouge is een beek die onder een brugje aan de voet van de Raidillon loopt. Engelstaligen spreken over Eau Rouge en omvatten hierin ook de Raidillon zonder deze altijd te benoemen. De Eau Rouge is een zijrivier van de Amblève die diende als de grens tussen het Romeinse en Germaanse rijk en later tussen België en Duitsland.
De Raidillon (letterlijk, kleine weg met steile helling), gebouwd in 1939, heeft een hoogteverschil van ongeveer 40 meter, vanaf de ingang van de bocht tot de uitgang van de bocht. Hij wordt gekenmerkt door een zeer indrukwekkende helling die volgt nadat de racewagens de haarspeldbocht van La Source zijn afgedaald. Deze aaneenschakeling, die door veel piloten wordt beschouwd als de mooiste drievoudige moeilijkheid ter wereld, vereist veel controle, niet alleen om op de weg te blijven maar ook om de rechte lijn te volgen die leidt naar les Combes, en dit aan de hoogst mogelijke snelheid. De piloten bevinden zich tegenover een muur en een opeenvolging van bochten naar links, rechts en links zonder de top te kunnen zien. De Raidillon kwam in de plaats van de scherpe bocht van de oude douane, met een korter en sneller ontwerp. Tijdens zijn zeer lange geschiedenis heeft het Circuit zich aangepast aan de evolutie van de motorsport om te voldoen aan de veiligheidsvereisten en de normen van de verantwoordelijke federaties (tegenwoordig de FIA), maar het is daarbij wel steeds zeer selectief gebleven, zowel voor de piloten als voor de monteurs. De centrifugale kracht die er wordt uitgeoefend vereist een grote vaardigheid en een perfecte kennis van de verschillende plaatsen.
Le Kemmel. De beklimming van de Kemmel leidt van de Raidillon naar de bocht van les Combes via een lang asfaltlint gekenmerkt door een helling en een bocht waar men gemakkelijk plankgas kan geven. De hoogste ogenblikkelijke snelheid van het circuit wordt bereikt aan het einde van de klim van de Kemmel.
Les Combes. De chicane van les Combes (definitie : verborgen kleine vallei) is een zeer technisch deel van het circuit. Een rechts-links beweging gaat over in een bocht naar rechts, die bepaalt welke snelheid men haalt op het moment dat men de afdaling naar Bruxelles inzet.
Bruxelles is een naar rechts gedrukte bocht die de indruk geeft nooit te stoppen. Deze bocht werd ook Rivage genoemd, naar het nabijgelegen gehucht. Vlak na deze moeilijkheid, verrast een schijnbaar onschadelijke linkse bocht heel wat piloten. Deze kleine linkse wordt ook weleens Speakers Corner genoemd, omdat de enige plaats van waarop men deze bocht kon zien, de oude luidsprekerscabine was.
De double gauche du Pouhon is een belangrijke moeilijkheid van het circuit. Na een dalende rechte lijn, gaat het in le Pouhon aan duizelingwekkende snelheden. Etymologisch gezien is le Pouhon een ijzerhoudende mineraalbron waaraan Spa zijn reputatie te danken heeft. Het woord betekent de plaats waar men water put.
Fagnes. De dubbele bocht van les Fagnes wordt met zeer hoge snelheden benaderd, omdat deze een kleine rechte lijn volgt na de zeer snelle dubbele linkse curves. De gebruikte naam doet recht aan de regio van de Venen, omdat het dorp Francorchamps daar is gevestigd.
Campus. De bocht van de Campus is een snelle naar rechts gedrukte curve en de naam komt van de Automobile Campus die aan het circuit grenst. Het is een competentiecentrum, gespecialiseerd in technologische opleidingen. Ze zijn vooral bedoeld voor ingenieurs en technici. Het opleidingscentrum is actief in de automobielindustrie, de gemotoriseerde sporten en technologisch onderzoek.
La Courbe Paul Frère. De Paul Frère bocht bevindt zich op de kruising van het tracé van 7004 meter en het oude gedeelte van het circuit dat van Stavelot naar Blanchimont gaat. Paul Frère was de grootste piloot-journalist aller tijden. Hij behaalde tal van overwinningen in de categorie Sport-Prototype, en hij eindigde 2de in de Grand Prix van België Formule 1 in 1956. Op uitnodiging van Enzo Ferrari, zette hij tijdens zijn 11de en laatste Grand Prix een ongekende prestatie neer.
Blanchimont, dat zijn naam ontleent aan het gelijknamige dorp met dezelfde naam, is een dubbele bocht, die bijzonder moeilijk te temmen is door de hoge snelheden die er bereikt worden. De asfaltering van alle uitwendige spelingen heeft deze doorgang veel veiliger gemaakt.
La Chicane. De laatste moeilijkheid om aan te pakken is een langzame S-bocht die de weinig originele naam Chicane meekreeg. Vroeger sprak men nog over de « Bus Stop », want toen het circuit op sommige momenten nog open stond voor het verkeer, was hier een bushalte. De rechts-links combinatie is bijzonder strak, en het is dan ook nodig dat deze met veel nauwkeurigheid wordt aangevat, niet alleen om een snelle ronde in optimale omstandigheden te beëindigen, maar ook om de volgende te starten. Na de Chicane, brengt de rechte lijn de wagens weer naar La Source, zodat alles kan herbeginnen!
